31 maart 2019
Speeltjes
21 maart: een serie ansichtkaarten uit mijn collectie + onderstaande tekst in De Standaard.
Speeltjes
Het voorjaar staat voor de deur. Nu de klimaatverandering ervoor zorgt dat het in de lente vaak al zomert, kunnen we ons vizier alvast op het zonnige strandleven richten. Op blije vrouwen met hun felgekleurde ballen. Met enige fantasie herken je in sommige van de afgebeelde vrouwen Aphrodite die Paris de gouden appel toont, ze verleidt hem terwijl ze fluistert ‘Kies mij, kies mij’. Tegelijkertijd refereren de vrouwen met hun opblaasballen aan jeugdigheid, stralen ze een en al kinderlijke onschuld uit.
De ansichtkaarten dateren uit de jaren 60, tijdperk van de sexuele revolutie en een ontluikende tweede feministische golf. Toch lijken de kaarten vooral een stereotiep beeld weer te geven en een overwegend mannelijke blik te verraden: zijn de ballen speeltjes voor de vrouwen, de vrouwen op hun beurt zijn speeltjes voor mannen.
Hoe bekijken we de kaarten nu in deze Me Too-tijden? Leveren ze vooral een seksistische bijsmaak op of kunnen we er toch ook om glimlachen? Zou je ze als een vriendelijke, wat onbeholpen, poging kunnen zien om de mannelijke lust op te wekken? Of weerspiegelen ze vooral een blijmoedig en onbezorgd tijdperk waarin internet, vergeven van allerhande pornofilmpjes, nog niet bestond?
U mag het zeggen.